در این قرن سنگینی اندوه بار ظلمتی نفوذ ناپذیر زمینی تا سر حد صمیمیت اندوه یک قلب عاشق به ستوه آورده است.خدایا:اکثریت بندگان تو آنها که گنه کارند وهم آنها که نیستند در خلوت بستر مرگ موقت در بستر خلوت خواب کوفتگی تب وتاب تلاش نان و آب روزانه را به رؤیا های همیشه سراب تحویل میدهند . دراین شب تب آلود جزء آنها که انتظار ناشکیب یک آرزوی نشکفته خواب را بردیدگان نگرانشان حرام کرده است .دیگر کسی بیدار نیست.

نوشته شده در یکشنبه 88/12/16ساعت 11:10 صبح توسط امید-بالندگی 10 نظرات ( ) | |